28 Ekim 2008 Salı

Nerdesin lan?!

Yeni blog açtım diye bir havalar. İçinde yazı yok, tüüü!

Ama bu aralar bana birşeyler oldu arkadaşlar. Ben bu aralar eccayip bir sosyal oldum. Tiyatro çalışmaları, EMO toplantısı, arkadaşlarla çıkmalar falan derken; bu pazar bir tesisat sorunu yüzünden oyunu oynatamayıp evde kalınca cidden mutlu oldum. Oyunu oynatmayı da istiyordum gerçi ama, hani bir günü rahat rahat evimde geçirmek iyi geldi. Bugün de öyle bir gün. Ama temizlik var, cevaplanacak mailler var.. Var da var. Daha da var.

Tiyatro topluluğuna girdim dediğim gibi.. Kahvemi alıp geleyim. Geldim. Hayır niye yazıyosam sanki görüyosunuz boşluk verdiğimi. Kıhkıh. ABİCİM. Üşüyorum şu an. Şu rüyadan kalktım anaaağğğğmmm diye fırladım yataktan (ki çok alakasız ve saçma bir tepkiydi, zira öyle bir şokla falan uyanmadım. öyle yataktan fırlarken gaza geldim) sonra bi üşüdüm.. bi üşüdüm! Lan nası titriyorum! Savallı bacaklarımısssss diyerek bi esofman altı giydim önce. Sonra savallı kollarımısss savalllıss bedenimisssss diyerek şu uzun kollu dalgayı giydim. Haala üşüyorum. Savallı biiisss diyerek mutfaga kostum kaave suyu koydum sonra buraya geldim. Aslında şimdi kahve midemi yakıcak ama çok üşüdüm. İçiyorum ya. Vallahi içtim. Kaave güzel bişey ya. Da sırtım da üşüyo. Salak salak hareketlenmeye başladım sandalyede. Kulaklııımı geçirdim, Yasemin Mori fısıldıyor "dünyada üzgün olmaya değer ne var" diye.

Neyse yahu, ne diyordum? Hah, evet, tiyatro! Öncelikle Allah, ne bilim, zeus, odin, ilmater ya da işte bilimum ne tanrı benim cezamı vermesin. Vermesin çünkü yemiyor, o kadar tanrı bi ceza verirse var ya, adam mahvolur. Ama yani, ben bugüne kadar bu işi niye yapmadım?! Niye?! NİYE! Zararın neresinden dönülse takla atar parandeyle bitiririm diye düşünerek kendimi teselli ediyorum. Hayır bi de çok rasgele katıldım. Deufbkt standı için masa baktım, bulamadım (hep medikonun yanında olurdu) sonra stand olan yere gittim. Bi baktım iki üç kız bi masaya bişiler yapıştırıoylar ediyolar. O ne ki yaaaa diye gittim, tiyatro diyo. Oyunlarına dair bişiler vardı sanırım, yaklaştım, yaklaştım... ve pıt... Puzzleın parçası oturdu yerine. Meraba, dedim, bişiler dedim, katılmak istiyorum ama saatler nası falan dedim. İki dakikalık konuşma sırasında çok sevdim insanları. Sonra pano taşımalarına yardım ettim, arada biraz daha konuştuk, tamam ya, dedim, evet, budur. Ne mi konuştuk? Hiç bilmiyorum, çok sevgili Demet vardı, bi de ikinci öğretimden bi arkadaş, işte nerde okuyosun hangi bölüm, fizik çok zor falan diye muhabbetler. Ama gözünün feri var ya insanın.. o ne ya? Fer ne ki? Bilmiyorum ben. Ama işte elektriği aldım. Ve toplantıya gittim (buradan bu yazıyı okumayacaksa da bana gaz veren kimberley'e de teşekkür gidiyor) alllllahh bee diye geçirdim içimden, şahane. Atölye yapıldı, "seçme" yapıldı, hala oradayım. Devam ediyorum. Ortam şahane, insanlar çok tatlı, yönetmenimiz fevkalade, en azından şimdilik ;P Zaten büyük bi heyecanla Uğur abiyi aradım (belediye tiyatrosunun yönetmeni) dedim abi böyle böyle falan. Bak oradan belli ya bende bi değişiklik var. Hayırsızım da normalde bayağı (uğur abi alıştık artık senin hayırsızlığına eşşek didi mesela).

biradımatsanbaanaadoğru. Bu yasemin mori çok hoş yau. ben çok beğyendim.

böyle yani durum, tiyatrodan çok mutluyum. bi de şekker bir 1. sınıf çıktı oradan, o da hoşuma gitti. "meslektaş" falan, hani algoritma ödevine yardımcı oldum falan (ve hayır, ödevi yapmamı istemedi, gerçekten konu anlatma şeklinde mantığını yer yer beraber bakarak çözdük, hazıra konma durumu olmadı), zaten eğlenceli bir arkadaş kendisi de. mesela ondan öğrendim emo toplantısı varmış ona gittim. ordan çıkışta bi arkadaşla alsancağa gittik falan. öyle bir zincirleme sosyalleşme durumları.

bak nası sosyalleşmişsem geçen tamamen random bi hatunla tanıştım. kampüsten bi hatun yani. tanıştık konuştuk, sonra birimiz sağa birimiz sola gittik. arada yine denk gelip el salladık. normalde ben böyle random birine laf atıcam, konuşma başlatıcam falan. Hohohohohohohahahaha. Yani. İlahi.

neyse işte, öyle yani, bu aralar gidişattan mutluyum da, vakit sorunu olur gibi oldu, eve geliyorum yorgunum felan oluyorum felan yani. FELAN. FELLONY.

kkthxbai.

2 yorum:

Aslı "TILSIM" Palabıyık dedi ki...

...random hatun.

xD

Bu arada o rüyana benzer çook rüya görmüşlüğüm vardır, "hah şimdi ölüyorum, her şeyin sonu" diye düşündüğüm. Fena yani. Meali de biraz dinlenmeye ihtiyaç duyuyorsun. Bu aralar biraz streslisin sanırım. Bilinçaltı stresli olmasa böyle absürd, gerilim yaşatan rüyalar görmezsin çünkü.

maelstorm dedi ki...

hm, evet aslında. birden iki haftadır bayağı yoğunlaştı herşey, kendime vakit kalmadı. öte yandan kendim kaşınıyorum gidip "aabi naber çıkalım mı" diye orası ayrı. bugün biraz popomu yayiym dicem de işte evin temizliği iş güç, yarına tiyatro için hazırlık. aboo.


alışır mıyım lan ben buna?